Serin gecelerin ardındayım
Yıldızlara; bende gizli olduğunu
gözlerimdeki seni,
hecenin hudutlarının
sende bittiğini
anlatmaktayım.
İçimdeki ürperti
Geceyi üzerime sürüklüyor.
Issız karanlıklar altında
Nefesim sesime tiz geliyor.
Bu sessizlik
ütülenip katlanmış
aşk hıçkırıklarıyla ardı sıra
Zülfün güzelliği
ufacık bir gülüşle
Beni benden alıyor.
Bir gündüz ötesinde savrulan
Rüzgâr gibi
Ne yana gideceği belirsiz.
Oysa bir bilse
yıldızlara seni anlattığımı
değişir rüzgârın yönü
savurur o hıçkırıkları
Seher vaktindeki
Sürmeli’ye…
