Zamansız Yara | Panik 9.Sayı

Hayat sırlanmış bir ayna gibi, mühürlemiş seni yüreğime.

Ömürden ileri haddi aşmış,

Soluksuz akıp giden bir zehir gibi.

Çaresizlik yavaşça yolumu keserken

Gözlerin umutsuzluğa yemin etmiş.

Adın, ecel diye yaklaşırken,

Fırtına gibi kopuyorsun içimde.

Yeryüzünün en dayanılmaz acısı, 

Sesindeki hüzün gibi ezmiyor yüreğimi.

Gönlümde takla atan güvercinler,

Turnalara hatırını soruyor.

Şimdi yokluğunun her zerresini çiziyorum

Yüreğime.

Gülüşün rahmet gibi yağıyor yeryüzüne 

İçimde anlamsız bir kargaşa 

Cellat önümü kesmiş bekliyor.

Bakışlarım ellerine koşuyor.

Şimdi umutlar ağarmış 

Ve

Yüreğim dökülmüş.

Huzurluyum, çünkü ölüm kadar yorgunum

Şu zamansız yarada.