HİCRAN

bir dağın yamacın da bir deli adam

eli titrek gönlü pörtlek bekleye duruyordu

ne bekliyordu geminin batışını mı?

yoksa  koyunların kurda kapılışını mı?

kasırga koptu kopacak dilden yamaca düşen koyunlar

haykırdılar son kelimelerini istemeden;

sabır, hüzün, bekleyiş ve karanlık…

bir korkuyla uyanıverdi deli adam

taktı mebus şapkasını kafasına

oturdu her gün çarşıyı seyrettiği balkona

tam o anda dudaklarında belirsiz bir inilti

yasak yemişler, yasak görüşmeler

çarşıya inemiyorum, karışmıyorum gölgelerinize

izi kalmaz düzenin adamları bakmıyorum suratınıza

dinlemem sizin o can yakıcı emrivaki sözlerinizi

tutmam sözümü sevmem artık seveni.

bir hışımla uyanıverdi deli adam

oysa ki her hayal kırıklıkları

o iniltiler, haykırışlar, anılar bir hiçti her biri.

silinen bir hafızada aradı tutunacak bir yer

hatırasız, hafızasız, renksiz bir yer

yüz karası değil bu yaşadıklarım gönül yarası.

EMİR ÇAMURDAŞ

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz