VARIŞ | Panik 10.Sayı

Kasım ayının ortasıydı
Karanlık gecelerin bulutları
Kimsesiz sokaklara ağlıyordu
Ara sokaklar ana caddelere açılmıyordu
Adımlarım bir nihayete varmıyordu
Üzerime sinmiş bir morg kapısı tedirginliği
Kimse bana yaklaşmak istemiyordu
Yalnızlığım sırtımda eğreti durmuyordu
Hatta sımsıkı sarılmış beni bırakmıyordu
Ben yürüdüm yollar beni geride bıraktı
Zifiri sokaklarda adımlarım yavaşladı
Adımlarım yavaşladıkça kalbim hızlandı
Yürüdüm aynı hislerle farklı sokaklarda
Yol bitmedikçe yürüyüş de bitmedi
Çünkü varış kaybedişti, varış hüsrandı